رویکرد توسعه ای دولت هاشمی و خاتمی ،اولویت توسعه سیاسی و توسعه اقتصادی

علی (ع)می فرماید: به راستی برای مردم از داشتن فرمانروایی چه نیکوی و چه بد کار گزیر و چاره ای نیست در مورد عملکرد دولت ها در چند دهه اخیر پس از انقلاب نظرات و انتقادات زیادی وجود دارد و هر کدام از صاحب نظران در حوزه های مختلف سعی در ارزریابی دولت ها از روایای مختلف هستند که شاید نتوان تعریف جامعی از هر دولت ارائه داد. آنچه در اینجا مورد بحث است بررسی عملکرد سیاسی،اقتصادی دولت هاشمی و خاتمی با توجه به فعالیت های هر کدام و بازتاب آن در جامعه است که در این راستا علاوه بر استفاده از نظرات و تحلیل اندیشمندان این حوزه از آمارهای مختلف برای بررسی متغیرهایی چون میزان صادرات نفتی و غیر نفتی ، میزان واردات ، سود سپرده و سود تسهیلات ، رشد اقتصادی سالانه ، نرخ تورم در هر دوره ، میزان بدهی های خارجی ، ضریب جینی ، کنترل نرخ تورم و درآمدهای مالیاتی ، تولید ناخالص ملی ، اشتغال ، وضعیت تولید ونرخ سود.در سنجش میان دولت هاشمی و خاتمی باید گفت : در دولت هاشمی 76-68توسعه اقتصادی پررنگ تر از توسعه سیاسی بود و با انجام پروژه های بزرگ در سطح کشور هاشمی را به عنوان سردار سازندگی معرفی کرد. در دولت خاتمی 84-77توسعه سیاسی پررنگ تر از توسعه اقتصادی بود و او فضای باز سیاسی ، آزادی بیان ، گفتگوی تمدنها ، مردم سالاری و ارتباط با جهان غرب را سر لوحه اقدامات خود قرار داد